Toen Catharina’s (54) vriend naar de huisarts ging voor vermoeidheid en depressieve klachten, werd hij doorgestuurd naar een psychiater. Deze vrouwelijke psychiater leek in eerste instantie te helpen met zijn mentale problemen, maar de fysieke klachten bleven. De psychiater verwees hem vervolgens door voor een bloedonderzoek waaruit geen aanwijzingen volgden die de vermoeidheid kon verklaren. Catharina bleef aandringen voor een volledig medisch onderzoek. Via de huisarts werd een medisch onderzoek gestart, waaruit bleek dat beide kransslagaders van haar vriend verstopt waren. Naast het kwalijke feit dat de psychiater geen somatisch onderzoek had gedaan, kwam Catharina erachter dat er een ongepaste relatie was ontstaan tussen beiden: haar vriend was verliefd geworden op zijn psychiater. Jaren later zijn er, ondanks Catharina’s vele pogingen, nooit consequenties geweest voor de psychiater. Het gevolg is een heleboel onmacht en frustratie.
Negeren van somatische oorzaken
“Mijn vriend ging in 2019 naar de huisarts voor depressieve klachten waarna hij werd doorverwezen naar een psychiater. Tijdens de intake met de psychiater kwamen er nog twee hulpvragen bij: onderzoek naar langdurige vermoeidheid en ondersteuning bij de wederopbouw van sociale contacten. Mijn vriend heeft uiteindelijk veel later zijn psychiater gevraagd hem door te verwijzen voor een medisch onderzoek en zij heeft hem vervolgens doorverwezen voor een bloedonderzoek. Daaruit kwamen geen aanwijzingen dat zijn langdurige vermoeidheid kon verklaren. Ik vertelde hem niet akkoord te gaan met alleen een bloedonderzoek maar moedigde aan een volledig medisch onderzoek te eisen. Ik vond het erg vreemd dat dit niet opgepakt werd omdat somatisch onderzoek een vereist onderdeel is van de psychiatrische diagnostiek. Dit om lichamelijke oorzaken te kunnen uitsluiten bij het stellen van een juiste diagnose.”
Vanuit het medisch centrum werd hij direct doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar direct bleek dat zijn beide kransslagaders verstopt waren.
Ambulance
“In augustus 2022 gingen wij samen naar een concert in Keulen. Hiervoor moesten we een berg oplopen, maar mijn vriend kon dit fysiek helemaal niet aan. Het werd voor hem nu eindelijk duidelijk dat hij een volledig medisch onderzoek moest gaan aanvragen. Dit heeft hij de huisarts gevraagd en al bij het eerste onderzoek werd door een cardioloog het onderzoek onderbroken. Mijn vriend werd direct met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht waar direct bleek dat beide kransslagaders verstopt waren. Één zelfs voor 100%. Hij heeft dezelfde maand nog een dubbele bypassoperatie moeten ondergaan. Dit was ook het moment waarop ik sterk begon te twijfelen aan de competenties van zijn psychiater. Op mijn vragen wist mijn vriend mij te zeggen dat zijn psychiater, naast het negeren van somatisch onderzoek, nooit geïnformeerd had naar zijn familie in het algemeen en specifiek naar de medische achtergrond van zijn familie.”
Ik vind dat de psychiater direct had moeten ingrijpen toen ze doorkreeg dat er verliefdheid speelde.
Verliefd op zijn psychiater
Rond deze tijd kwam ook aan het licht dat haar vriend verliefd was geworden op zijn psychiater. Na een tijdje ontkennen gaf haar vriend toe dat er flink over en weer geflirt werd tijdens de ‘therapie’bijeenkomsten. “Mijn vriend vond dat erg fijn maar ik vind dat de psychiater direct had moeten ingrijpen toen ze doorkreeg dat er verliefdheid speelde. Ze heeft jaren gestudeerd, dus ze weet van de therapeutische werkrelatie en de werking van overdracht en tegenoverdracht. Hij overspoelde haar met complimenten, waar zij van genoot: dat haar glimlach zo mooi was en dat ze zo slim was. Hij zei dit soort dingen over haar zelfs tegen mij. Ik zocht er toen nog niet veel achter en was vooral blij dat de ‘therapie’ hem goed leek te doen. Later vertelde mijn vriend nog dat hij een sterke erotische aantrekkingskracht voelde naar zijn psychiater. Wij hadden inmiddels al een tijdje problemen in onze relatie en achteraf is dit begonnen vanaf het moment dat hij bij haar in ‘behandeling’ ging. Hij werd verliefd op haar en had geen oog meer voor mij. Ik had inmiddels wel een vermoeden dat er iets met een ander moest spelen, maar natuurlijk verwachtte ik nooit dat het of all people om zijn psychiater, de zgn. hulpverlener, zou gaan.”
Brief
“Toen ik eenmaal wist wat er speelde, heb ik een brief aan deze psychiater geschreven. Ik wilde haar ter verantwoording roepen, met het verzoek om er met mijn vriend en haar werkgever over te praten. Op mijn verzoek schreef mijn vriend haar een mail waarin hij haar verzocht om een afspraak waarna hij de ‘therapie’ langzaam wilde afbouwen. In het nieuwe jaar vond de afspraak plaats. Mijn vriend omschreef de sfeer in de behandelkamer als zeer beladen. De psychiater begon het gesprek direct met de mededeling zijn psychiater al niet meer te zijn met als reden niet in een dramadriehoek te willen zitten. De mededeling ‘zijn psychiater al niet meer te zijn’ heeft zij gedurende dit gesprek zonder uitleg meerdere keren herhaald. Dit zou het laatste gesprek zijn. Vervolgens liet ze hem weten mijn brief te hebben ontvangen. Punt. Een hulpverlener mag nooit eenzijdig een behandelrelatie stoppen en al helemaal niet met een dergelijke reden als dramadriehoek zonder verdere uitleg. De psychiater heeft mijn brief niet met mijn vriend besproken en mijn vriend heeft er ook niet meer naar gevraagd. Erg onprofessioneel alsook haar treurige opstelling tijdens dit door haar afgedwongen laatste gesprek met mijn vriend.”
Geen consequenties
“Jaren later zijn er, ondanks mijn vele pogingen tot nader onderzoek bij meerdere instanties, zoals het medisch tuchtcollege, nooit consequenties geweest voor de onzorgvuldige en schadelijke behandelpraktijken van deze psychiater. Het gevolg is een heleboel onmacht en frustratie. Ik vind het onbegrijpelijk en onacceptabel dat de ernstige tekortkomingen van deze psychiater in haar ‘behandelingen’ met patiënten niet serieus worden genomen en niet worden opgepakt door de verantwoordelijken in de GGZ. De klachtencommissie en het medisch tuchtcollege konden er niks mee, omdat de patiënt zelf toestemming moet geven. Mijn vriend geeft geen toestemming, want hij wil die vrouw niet aanvallen. Ergens begrijp ik dat wel. Hij heeft zich al die jaren gelukkig gevoeld bij haar, maar zij heeft hem gewoon niet geholpen met zijn hulpvragen. Inmiddels zitten we ook samen in therapie. Deze nieuwe therapeut heeft mijn vriend gelukkig uitgelegd en duidelijk kunnen maken dat hij zelf ook slachtoffer is. Het leek mij een goed idee om zijn ex-psychiater een mail te sturen waarin hij een aantal dingen rechtzet die hij in die jaren over mij heeft verteld en daarnaast vroeg hij ook om een lijst van alle antidepressiva die hij de afgelopen jaren heeft gekregen met de bijbehorende data. Hierop kreeg hij wel antwoord, maar er stond van alles in dat niet klopte of onduidelijk was, geschreven met een enorme toon van minachting. Dat kwetste mijn vriend enorm.”
De toekomst
“Mijn vriend en ik zijn nog samen, maar deze psychiater heeft veel schade aangericht. Ik zou alsnog graag zien dat mijn vriend het verzaken van de somatische plicht van zijn psychiater aankaart bij de juiste instanties, maar dat doet hij niet. Hoewel ik hem begrijp, vind ik het niet leuk. Ik hoop dat toekomstige psychiaters, mochten ze dit lezen, nooit het somatische onderdeel van de psychiatrische diagnostiek zullen negeren. Somatische factoren moeten altijd worden onderzocht om uitgesloten te kunnen worden voordat er een psychiatrische diagnose kan en mag worden gesteld. Er zullen altijd naasten zijn, zoals ik, die er achteraan gaan. Dergelijke gevoelens van verliefdheid in een therapeutische relatie hebben daarnaast schadelijke gevolgen voor de patiënt en zijn naasten wanneer de behandelaar niet ingrijpt. Behandelaars moeten hier verantwoordelijk mee omgaan en er geen misbruik van maken voor eigen genoegdoening. Met dit verhaal hoop ik psychiaters te bereiken om zowel de somatiek als de overdracht-tegenoverdracht in hun beroep serieus te nemen en zich daarvoor verantwoordelijk te voelen. Ik ben heel boos geweest maar na al die jaren moet ik verder. Tot slot hoop ik daarom met het delen van dit verhaal het ook weer beter te kunnen loslaten.”